درمان سرطان پانکراس یا لوزالمعده بر اساس نوع درگیری این عضو متفاوت است و بیشتر اوقات سرطان پانکراس بر اساس گرید آن و اینکه تا چه حدی در بدن گسترش یافته است، درمان می شود. درمان سرطان پانکراس معمولا با جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی برحسب تشخیص پزشک انجام خواهد شد.

تعیین گرید دقیق سرطان لوزالمعده با استفاده از آزمایشات تصویربرداری دشوار است. پزشکان تمام تلاش خود را می کنند تا قبل از درمان بفهمند آیا توده سرطانی با جراحی بطور کامل قابل برداشت است یا خیر. اما گاهی اوقات سرطان ها به مراتب بیشتر از آنچه تصور می شود ، گسترش یافته اند. در ادامه مقاله در سایت فروش کلاه گیس بیشتر به این مسئله خواهیم پرداخت پس در ادامه ما را همراهی کنید.

روش های درمان سرطان پانکراس

جراحان معمولاً سرطان لوزالمعده را قابل برداشت می دانند ، اگر توده سرطانی هنوز در لوزالمعده باشد یا خیلی فراتر از لوزالمعده و به رگ های خونی بزرگ نزدیک نشده  باشد . فرد همچنین باید از سلامتی کافی برخوردار باشد تا بتواند در جراحی برداشتن سرطان مقاومت کند زیرا عمل جراحی بزرگی محسوب می شود.

درمان جراحی

اگر آزمایشات تصویربرداری احتمال معقولی را در حذف کامل سرطان نشان دهند ، جراحی بهترین روش درمانی است ، زیرا تنها شانس واقعی برای درمان است. براساس محل شروع سرطان این جراحی معمولاً  با روش Whipple و یا پانکراتکتومی دیستال انجام می شود.

گاهی اوقات تصور می شود که یک توده سرطانی قابل برداشت است اما در حین جراحی مشخص می شود که نمی توان همه آن را برداشت. اگر این اتفاق بیافتد ، ادامه کار ممکن است بیش از سود آن ضرر داشته باشد. ممکن است جراحی متوقف شود ، یا جراح با یک عمل کوچک تر با هدف تسکین یا جلوگیری از مشکلاتی مانند انسداد مجاری صفراوی جراحی را ادامه دهد.

درمان کمکی (درمان پس از جراحی)

حتی وقتی جراح فکر می کند همه توده سرطانی برداشته شده است ، سرطان ممکن است دوباره برگردد. انجام شیمی درمانی ، به تنهایی یا همراه با پرتودرمانی ، پس از جراحی (معروف به درمان کمکی) ممکن است به برخی از بیماران کمک کند تا عمر طولانی تری داشته باشند. داروهای شیمیایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند ، جم سیتابین (Gemzar) یا FU-5  هستند.

درمان نئوادجوانت (درمان قبل از جراحی)

گاهی اوقات ، اگر تصور شود که تومور قابل برداشت است اما بسیار بزرگ است ، دارای غدد لنفاوی بزرگ و نزدیک است یا درد قابل توجهی ایجاد می کند ، ممکن است قبل از جراحی شیمی درمانی یا پرتو درمانی انجام شود تا تومور کوچک شود. این امر ممکن است به حذف کل سرطان در زمان جراحی کمک کند. شیمی درمانی اضافی ممکن است بعد از جراحی نیز توصیه شود.

درمان سرطان پانکراس مرزی با جراحی

تعداد کمی از سرطانهای لوزالمعده یا پانکراس به رگهای خونی نزدیک رسیده اند اما در آنها عمیق نشده و آنها را احاطه نکرده اند. این سرطان ها ممکن است با جراحی هنوز هم قابل برداشت باشند ، اما احتمال از بین بردن همه سلولهای سرطانی کمتر است ، بنابراین قابل تجدید هستند.

این سرطان ها اغلب ابتدا با شیمی درمانی نئوآجوانت (بعضی اوقات همراه با پرتودرمانی) درمان می شوند تا بتوانند توده سرطانی را کوچک کنند و برداشتن آن آسان تر شود. سپس آزمایشات تصویربرداری (و بعضاً لاپاراسکوپی) انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که سرطان رشد زیادی برای برداشتن نداشته است. تا زمانی که این گونه نباشد ، عمل جراحی برای از بین بردن آن انجام نشده و ممکن است توسط شیمی درمانی بیشتر دنبال شود.

گزینه دیگر ممکن است ابتدا جراحی و به دنبال آن شیمی درمانی کمکی (و احتمالاً پرتودرمانی) باشد. اگر در حین جراحی مشخص شود که نمی توان همه سرطان ها را برطرف کرد ، ادامه عمل ممکن است ضرری بیش از فایده داشته باشد. در این وضعیت ممکن است جراحی متوقف شود ، یا جراحی با یک عمل کوچک تر با هدف تسکین یا جلوگیری از مشکلاتی مانند انسداد مجاری صفراوی ادامه یابد.

درمان سرطان پانکراس موضعی پیشرفته (غیر قابل برداشت)

سرطانهای پیشرفته موضعی بیش از حد در رگهای خونی اطراف یا سایر بافت ها رشد کرده اند که  بتوان با جراحی کاملاً  آنها را برداشت اما به کبد یا اندام ها و بافت های دوردست گسترش پیدا نکرده اند. جراحی برای حذف این سرطان ها به زندگی طولانی تر افراد کمک می کند.

شیمی درمانی ، گاهی به دنبال پرتو درمانی ، گزینه درمانی استاندارد برای سرطان های پیشرفته موضعی است. این روش ها ممکن است به برخی از افراد کمک کند تا عمر طولانی تری داشته باشند حتی اگر سرطان کوچک نشود.

شیمی درمانی و پرتودرمانی در کنار هم ممکن است برای کوچک شدن توده سرطان بهتر عمل کند ، اما ترکیب این دو روش عوارض جانبی بیشتری برای بیماران دارند. در موارد دیگر ، ایمونوتراپی به تنهایی نیز ممکن است یک گزینه باشد.

اگر تصویربرداری نشان دهد که سرطان کوچک شده و با جراحی می تواند آن را کاملاً برطرف کرد ، ممکن است بعد از شیمی درمانی یا پرتو درمانی عمل جراحی انجام شود.

آشنایی با روش های درمان سرطان پانکراس بر اساس میزان پیشرفت

درمان سرطان پانکراس متاستاتیک

سرطان های لوزالمعده اغلب در داخل شکم (شکم) و به کبد گسترش می یابند. آنها همچنین می توانند به ریه ها ، استخوان ، مغز و سایر اندام ها سرایت کنند.

این سرطان ها بیش از حد گسترش یافته اند که با جراحی برطرف می شوند. حتی هنگامی که آزمایشات و تصویربرداری نشان می دهد که گسترش فقط در یک قسمت دیگر از بدن وجود دارد ، اغلب فرض بر این است که گروه های کوچکی از سلول های سرطانی در سایر اعضای بدن نیز پخش شده اند.

شیمی درمانی به طور معمول درمان اصلی این سرطان ها است. گاهی اوقات می تواند رشد این سرطان ها را برای مدتی کند کرده و ممکن است به افراد برای عمر بیشتر کمک کند ، اما انتظار نمی رود سرطان را درمان کند.

جم سیتابین یکی از داروهایی است که بیشتر اوقات در این رابطه استفاده می شود. این دارو می تواند به تنهایی استفاده شود (به ویژه برای افرادی که از نظر سلامتی ضعیف هستند) ، یا می تواند با داروهای دیگری مانند پاکلیتاکسل متصل به آلبومین (ابراکسان) ، کپسیتابین (خلودا) یا داروی ارلوتینیب (Tarceva) همراه باشد.

گزینه دیگر ، به ویژه برای افرادی که از سلامت خوبی برخوردار هستند ، ترکیبی از داروهای شیمیایی به نام FOLFIRINOX است که شامل ۴ دارو ۵- FU ، لکووورین ، ایرینوتکان (کامپتوزار) و اگزالی پلاتین (الوکساتین) است .این روش درمانی ممکن است به افراد کمک کند تا عمر طولانی تر نسبت به مصرف داروی جم سیتابین به تنهایی داشته باشند ولی می تواند عوارض جانبی شدیدتری داشته باشد.

درمان سرطان پانکراس پیشرفت کننده یا عود کننده

اگر سرطان در طی درمان به رشد خود ادامه دهد (پیشرفت کند) یا دوباره عود کند (عود کند) ، گزینه های درمانی شما به موارد زیر بستگی دارد:

• سرطان در کجا و به چه میزان گسترش یافته است
• شما قبلاً چه درمان هایی داشته اید
• سلامتی و تمایل شما برای درمان بیشتر

هنگامی که سرطان لوزالمعده عود می کند ، اغلب در کبد خود را نشان می دهد ، اما ممکن است به ریه ها ، استخوان یا سایر اندام ها نیز گسترش یابد. درصورتی که از سلامتی کافی برخوردار باشید ، شیمی درمانی اعمال می شود. اگر قبلاً شیمی درمانی داشته اید و سرطان را برای مدتی متوقف کرده است همان شیمی درمانی ممکن است دوباره مفید باشد. در غیر این صورت ، داروهای شیمیایی مختلف ممکن است آزمایش شوند ، گاهی اوقات همراه با درمان هدفمند ایمنوتراپی نیز ممکن است مفید باشد. از روش های درمانی دیگر مانند پرتودرمانی یا قرار دادن استنت نیز می توان برای جلوگیری یا تسکین علائم سرطان استفاده کرد.

اگر سرطان در حالی که شیمی درمانی می کنید پیشرفت کند ، اگر از سلامت کافی برخوردار باشید ، نوع دیگری از شیمی درمانی نیز امتحان می شود.

درمان سرطان آمپول واتر

آمپول واتر ناحیه ای است که مجرای لوزالمعده و مجرای صفراوی در اثنی عشر (قسمت اول روده کوچک) تخلیه می شوند. سرطان در این ناحیه (معروف به سرطان آمپولار) می تواند از مجرای لوزالمعده ، اثنی عشر یا مجرای صفراوی مشترک شروع شود. در بسیاری از بیماران  تا زمانی که جراحی انجام نشود ، نمی توان سرطان آمپولار را از سرطان پانکراس تشخیص داد.

این سرطان ها غالباً علائم اولیه ای مانند زردی ایجاد می کنند و با جراحی قابل برداشت هستند. جراحی با روش Whipple اغلب در درمان مرحله اولیه این سرطان ها موفقیت آمیز است. شیمی درمانی کمکی اغلب پس از جراحی توصیه می شود. سرطان های آمپولار پیشرفته تر مانند سرطان لوزالمعده درمان می شوند.

عوارض جانبی احتمالی ناشی از درمان سرطان پانکراس

داروهای شیمیایی می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که به نوع و دوز داروهای داده شده و مدت زمان درمان بستگی دارد. عوارض جانبی شایع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تهوع و استفراغ
• از دست دادن اشتها
• ریزش مو
• زخم های دهان
• اسهال یا یبوست

شیمی درمانی همچنین می تواند سلول های خون ساز مغز استخوان را تحت تأثیر قرار دهد که منجر به افزایش احتمال عفونت ، خونریزی یا کبودی ، خستگی یا تنگی نفس شود.