شیمی درمانی سرطان کبد یکی از راههای کنترل و درمان سرطان کبد است که بر اساس گرید سرطان صورت می گیرد. شیمی درمانی سرطان کبد ممکن است یک گزینه برای افرادی باشد که سرطان آنها با جراحی قابل درمان نیست و به درمان های موضعی برداشت قسمتی از کبد پاسخ نداده اند یا در صورتی که درمان هدفمند دیگر مفید نیست.

شیمی درمانی ، درمان سرطان با داروهایی است که می تواند از رشد سلول های سرطانی جلوگیری کرده یا آنرا کندتر کند. اهداف  شیمی درمانی کنترل سرطان ، جلوگیری از شیوع آن با کاهش رشد سرطان و بهبود یا کاهش علائم بیماری است. شیمی درمانی چیزی بیشتر از تزریق یا مصرف قرص است. برای بیماران مبتلا به سرطان کبد که نیاز به شیمی درمانی دارند ، این بدان معناست که یک متخصص کبد یا انکولوژیست نظارت بر روند شیمی درمانی را بر عهده دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه با ما در سایت فروش کلاه گیس همراه باشید.

داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان کبد

متأسفانه ، بیشتر داروهای شیمیایی تأثیر زیادی در سرطان کبد ندارند. پیشرفت های اخیر نشان داده است که ترکیبی از داروها ممکن است مفیدتر از استفاده از تک دارو باشد. اما حتی ترکیب داروها نیز تعداد کمی از تومورها را کوچک می کند و پاسخ ها اغلب طولانی نمی شوند. بیشتر مطالعات نشان می دهد که شیمی درمانی سیستمیک به بیماران برای طول عمر بیشتر کمک نکرده است. متداول ترین داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان کبد عبارتند از:

• Gemcitabine) Gemzar)
• اگزالی پلاتین (الوکساتین)
• سیس پلاتین
• دوکسوروبیسین (doxorubicin لیپوزومی پگیله)
• ۵-فلوئوروراسیل (۵-FU)
• Capecitabine) Xeloda)
• میتوکسانترون (نووانترون)

بعضی اوقات ، از ترکیبات ۲ یا ۳ مورد از این داروها استفاده می شود. (GEMOX (gemcitabine plus oxaliplatin یک گزینه برای افرادی است که نسبتاً سالم هستند و ممکن است بیش از یک دارو را تحمل کنند. شیمی درمانی مبتنی بر ۵-FU ، به عنوان مثال با FOLFOX ) 5-FU ، اگزالی پلاتین و لکووورین) ، گزینه دیگری برای افراد مبتلا به بیماری کبد سخت است.

شیمی درمانی سرطان کبد چگونه انجام می شود؟

شیمی درمانی سیستمیک

داروها به داخل ورید (IV) تزریق می شوند یا از طریق دهان مصرف می شوند. این داروها وارد جریان خون می شوند و تقریباً به تمام نواحی بدن می رسند و این روش درمانی ممکن است برای سرطان هایی که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند، مفید باشد.

پزشکان به مدت چند دوره برای شما شیمی درمانی تجویز می کنند. هر دوره از درمان ، یک دوره استراحت به شما فرصت می دهد تا اثرات داروها در بدن شما از بین برود. دوره ها اغلب ۲ یا ۳ هفته طول می کشند. این برنامه بسته به داروهای مورد استفاده متفاوت است. به عنوان مثال ، با برخی از داروهای شیمیایی فقط در روز اول چرخه تجویز می شود برخی چند روز پشت سر هم یا هفته ای یکبار تجویز می شود. سپس ، در پایان چرخه ، برنامه شیمی درمانی تکرار می شود تا چرخه بعدی شروع شود. درمان سرطان پیشرفته کبد براساس میزان کارایی و عوارض جانبی شما تعیین می شود.

شیمی درمانی منطقه ای

داروها درست در شریانی قرار می گیرند که به کبد منتهی می شود. این امر داروهای شیمیایی را روی سلولهای سرطانی در آن منطقه متمرکز می کند و با محدود کردن میزان دارو به بقیه بدن ، عوارض جانبی را کاهش می دهد. تزریق در شریان کبدی یا تجویز داروهای شیمی درمانی مستقیماً در شریان کبدی ، شیمی درمانی منطقه ای نامیده می شود که می تواند برای سرطان کبد استفاده شود.

روش های شیمی درمانی سرطان کبد و اثربخشی آن برای بیماران

تزریق در شریان کبدی

این روش به عنوان تزریق شریان کبدی (HAI) شناخته می شود که کمی با شیمی درمانی متفاوت است زیرا برای قرار دادن پمپ تزریق زیر پوست شکم به جراحی نیاز است. پمپ به کاتتری متصل است که به شریان کبدی متصل می شود. این در حالی است که بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار دارد. داروهای شیمیایی با سوزن از طریق پوست به مخزن پمپ تزریق می شود و به آرامی و به طور ثابت در شریان کبدی آزاد می شود.

سلولهای کبدی سالم قبل از رسیدن دارو به بقیه بدن ، بیشتر آنها را تجزیه می کنند. این روش دوز شیمیایی بیشتری نسبت به شیمی سیستمیک به تومور می رساند اما عوارض جانبی را افزایش نمی دهد. داروهایی که بیشتر برای HAI استفاده می شوند شامل فلوکسوریدین (FUDR) ، سیس پلاتین و اگزالی پلاتین هستند.

HAI  ممکن است برای افرادی که سرطان کبد بسیار شدیدی دارند که با جراحی برطرف نمی شوند و یا به طور کامل با TACE قابل درمان نیستند ، استفاده شود. این روش ممکن است در همه بیماران مفید نباشد زیرا به جراحی برای قرار دادن پمپ و کاتتر نیاز دارد ، عملی که ممکن است بسیاری از بیماران سرطان کبد قابل تحمل نباشد. مطالعات اولیه نشان داده است که HAI اغلب در کوچک شدن تومورها موثر است ، اما هنوز تحقیقات بیشتری لازم است.

عوارض جانبی احتمالی شیمی درمانی برای سرطان کبد

داروهای شیمیایی به سلولهایی که به سرعت تقسیم می شوند حمله می کنند ، به همین دلیل آنها  روی سلولهای سرطانی اثر می کنند. اما سلولهای دیگر بدن مانند سلولهای مغز استخوان ، پوشش دهان و  روده و فولیکول های مو نیز به سرعت تقسیم می شوند. این سلول ها نیز تحت تأثیر داروهای شیمیایی قرار می گیرند که می تواند منجر به عوارض جانبی شود.

عوارض جانبی شیمی درمانی بستگی به نوع و دوز داروهای داده شده و مدت زمان مصرف آنها دارد. عوارض جانبی شایع عبارتند از:

• ریزش مو
• زخم های دهان
• از دست دادن اشتها
• تهوع و استفراغ
• اسهال
• افزایش احتمال عفونت ( کاهش گلبول های سفید خون)
• کبودی یا خونریزی آسان ( کاهش تعداد پلاکت خون)
• خستگی (کاهش تعداد سلول های قرمز خون)

این عوارض معمولاً مدت زیادی دوام ندارند و پس از پایان درمان از بین می روند. همچنین  روش هایی برای کاهش آنها وجود دارد. به عنوان مثال ، می توان از داروهایی برای کمک به پیشگیری یا کاهش حالت تهوع و استفراغ استفاده کرد یا برای رفع مشکل ریزش مو و تاثیر آن بر چهره می توان از کلاه گیس استفاده کرد. برای کاهش عوارض جانبی ، حتماً از پزشک یا پرستار خود در مورد داروها سوال کنید.

همراه با عوارض جانبی احتمالی در لیست بالا ، برخی از داروها ممکن است عوارض جانبی خاص خود را داشته باشند.  شما باید هر گونه عارضه جانبی را که هنگام شیمی درمانی مشاهده کردید ، به تیم پزشکی خود گزارش دهید تا بتوانید به سرعت درمان شوید. در بعضی موارد ، ممکن است دوزهای داروهای شیمی درمانی کاهش یابد و یا درمان به تأخیر بیافتد یا متوقف شود تا از بدتر شدن عوارض جانبی جلوگیری شود.