google-site-verification=DPFFICBXt80Brvuh9LRfFKVh3tx9s6Tttg54lyCpk8Y

نقش بیماری ها در ریزش مو چیست و چگونه درمان می شود؟

نقش بیماری ها در ریزش مو چیست و چگونه درمان می شود؟

نقش بیماری ها در ریزش مو چیست و چگونه درمان می شود؟

نوشته admin

موی سر انسان در طول زندگی رشد یکسانی ندارد. فولیکول مو (واحد تولید مو) چندین مرحله از رشد را پشت سر می گذارد که در طول آن موها بلند می شوند و سپس وارد یک دوره استراحت به نام (مرحله تلوژن) می شوند.

در مرحله تلوژن، مو می ریزد و سپس با یک موی جدید جایگزین می شود. رشد مو در انسان هماهنگ نیست، به همین دلیل هر یک از فولیکول های مو در مرحله خاصی از چرخه رشد مو هستند. بنابراین، طبیعی است که مقداری ریزش داشته باشیم که این ریزش با رشد موهای جدید جبران می شود.

مو نقش مهمی در زندگی ما دارد. موها سر ما را گرم نگه می دارند و به عنوان یک محافظ برای جمجمه عمل می کند. همچنین ظاهر موها می تواند به شکل گیری هویت و افزایش اعتماد به نفس کمک کند به همین دلیل ریزش مو باعث نگرانی می شود. نقش بیماری ها در ریزش مو معمولا نادیده گرفته می شود ولی بسیار حائز اهمیت است. در این مقاله از سایت فروش کلاه گیس توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.

علت ریزش مو چیست؟

  • اختلال در چرخه رشد مو
  • شرایط التهابی که به فولیکول های مو آسیب می رساند
  • ناهنجاری های ارثی یا اکتسابی در ساقه مو
  • بارداری و زایمان
  • قطع مصرف قرص های ضد بارداری
  • یائسگی
  • حوادث آسیب زا
  • رژیم های غذایی فاقد پروتئین و آهن

 

بیماری هایی که باعث ریزش مو می شوند چگونه تشخیص داده می شوند؟

وقتی که قسمت های زیادی از مو می ریزد ، این نشانه ای از یک مشکل اساسی در سلامت است و باید با پزشک مشورت کنید. گاهی اوقات، ریزش مو به دلیل یک مشکل جزئی سلامتی است که با تغییراتی در رژیم غذایی حل می شود.

در موارد دیگر، ممکن است نیاز به مصرف دارو باشد. اگر پزشک شما به  بیماری پوستی یا بیماری خود ایمنی مشکوک باشد، از پوست سر شما نمونه برداری می کند که به آن بیوپسی می گویند.

بیوپسی شامل برداشتن بخش کوچکی از پوست سر برای آزمایش است. ریزش مو یک فرآیند پیچیده است و هر فردی به دلیل خاصی تحت تاثیر آن قرار می گیرد بنابراین ممکن است مدتی طول بکشد تا علت دقیق ریزش مو مشخص شود. نقش بیماری ها در ریزش مو نیز با آزمایشات مختلف مشخص می شود.

نقش بیماری ها در ریزش مو چیست؟

مشکلات هورمونی

برای برخی، ریزش مو می تواند به دلیل یک مشکل هورمونی باشد. اختلالات عدم تعادل هورمونی چرخه رشد مو را دچار مشکل می کند و می تواند باعث ریزش موی طولانی و همچنین رشد بیش از حد مو در مناطق ناخواسته شود.

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

یکی از دلایل ریزش مو در زنان سندرم تخمدان است که به دلیل عدم تعادل هورمون های جنسی زن و مرد یعنی عدم تعادل بین تستوسترون و استروژن به وجود می آید. مقدار بیش از حد آندروژن (تستوسترون) باعث ایجاد کیست در تخمدان ها می شود که همچنین خطر ابتلا به دیابت، افزایش وزن ناگهانی و ریزش مو را نیز افزایش می دهد.

افراد مبتلا به سرطان سینه که تحت درمان هستند نیز ریزش موی مرتبط با سطح بسیار کم استروژن را تجربه می کنند که نقش بیماری ها در ریزش مو را نشان می دهد.

تستوسترون پایین

تستوسترون یک هورمون مهم جنسی است که عمدتا در مردان و به مقدار کم در زنان وجود دارد. هدف اصلی تستوسترون کمک به رشد استخوان ، توزیع مناسب چربی در بدن ، تولید اسپرم و افزایش میل جنسی است.

تستوسترون پایین وضعیتی است که بدن  قادر به تولید تستوسترون به اندازه کافی نیست. با افزایش سن، بدن تمایل کمتری به تولید تستوسترون دارد اما در برخی افراد سطح تستوسترون بسیار سریع تر از حد طبیعی کاهش پیدا می کند که  کاهش سریع این هورمون می تواند به همراه افزایش سن باعث ریزش مو شود.

اختلالات تیروئید

دو نوع مشکل تیروئیدی وجود دارد که می تواند باعث ریزش مو شود : پرکاری تیروئید  و کم کاری تیروئید. کم کاری و پرکاری تیروئید شدید و طولانی مدت می تواند باعث ریزش مو شود و این ریزش مو کل پوست سر را درگیر می کند. موها درتمام قسمتهای سر نازک و کم پشت می شوند.

کم کاری تیروئید زمانی به وجود می آید که غده تیروئید مقدار کافی از هورمون های مهمی که بدن برای عملکرد بهتر به آن نیاز دارد را تولید نمی کند. در نتیجه، بسیاری از بیماران علاوه بر دیگر عوارض جانبی جدی ، ریزش مو را نیز تجربه می کنند .

مهمترین علامت کم کاری تیروئید نازک شدن ابروها در اطراف لبه های بیرونی است. اگر متوجه این موضوع شده اید، بهتراست به پزشک متخصص مراجعه کنید تا سطح هورمون شما آزمایش شود.

گاهی کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید به طور ناگهانی ظاهر می شوند و زود تشخیص داده و سپس درمان می شوند، اما گاهی ممکن است ماه ها یا سال ها قبل از تشخیص مشکل تیروئید بدون هیچ نشانه ای وجود داشته باشد.

ریزش مو به دلیل بیماری تیروئید چند ماه پس از تشخیص بیماری تیروئید شروع می شود که دلیل آن چرخه طولانی مو است. ممکن است ریزش مو همراه با مصرف داروهای تیروئید باشد و داروهای تیروئیدی به اشتباه مقصر شناخته شوند، که با قطع درمان ریزش مو بدتر خواهد شد.

عفونت یا التهاب

وقتی که فولیکول مو به وسیله رشد باکتری (به عنوان مثال، فولیکولیت ) یا قارچ (مانند کچلی سر یا کرم حلقوی پوست سر) درگیر می شود، دچار التهاب یا عفونت می شود که این التهاب می تواند باعث ریزش مو شود.

در واقع، هر التهاب شدید پوستی می ‌تواند باعث بیمار شدن پوست شود و این پوست بیمار نمی تواند از رشد موهای سالم پشتیبانی ‌کند. علل ریزش مو ناشی از التهاب عبارتند از: درماتیت آتوپیک (اگزما). درماتیت سبورئیک (بثورات پوسته پوسته)؛ پسوریازیس (لکه های پوسته پوسته) و درماتیت تماسی و دیگر التهابات شامل سارکوئیدوز (خوشه سلول های التهابی) و نیش کنه است.

عفونت های قارچی

عفونت قارچی نوعی عفونت  است که قارچ ها با درگیر کردن فولیکول های موی سر می توانند باعث ریزش مو شوند.درماتوفیتوز یکی از این موارد است. در این عفونت روی پوست لکه های قرمزی ایجاد می شود و به نوبه خود باعث ریزش مو می شود.

فولیکولیت عفونتی است که فولیکول های مو را به شدت دچار التهاب می کند و زمانی که بسیار حاد باشد به شدت باعث ریزش مو و نهایتا باعث طاسی کامل می شود.

درماتیت سبورئیک

این عفونت به دلیل التهاب پوست سر به وجود می آید و التهاب بیش از حد می تواند باعث ریزش مو شود.

سیفلیس

یک عفونت مقاربتی است که می تواند افراد بالغ را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری از نوعی باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد می شود و تنها از طریق تماس مستقیم با یک ناحیه عفونی – معمولاً زخم کوچکی به نام شانکر – یا ترشحات بدن آلوده پخش می شود. این زخم‌ها می‌توانند در داخل دهان، راست روده یا روی اندام تناسلی فرد ظاهر شوند.

سفلیس چهار مرحله دارد: اولیه ، ثانویه ، پنهان و سوم.  هر مرحله از سیفلیس علائم خاصی دارد، در بیشتر موارد، علائم ممکن است برای مدتی ظاهر نشوند. ریزش مو و لکه دار شدن مو معمولاً  در مرحله ثانویه به وجود می آید. با این حال، با تشخیص و درمان مناسب، سیفلیس قابل درمان است و در نهایت موهای شما دوباره رشد می کنند. نقش بیماری ها در ریزش مو در این شرایط کاملا مشخص است.

لیشمانیوز

این یک بیماری در مناطق گرمسیری است که به سه شکل خود را نشان می دهد.همه سویه‌های مختلف این بیماری ازانگل لیشمانیا به وجود می آیند: لیشمانیوز جلدی، لیشمانیوز احشایی و لیشمانیوز مخاطی.

انگل لیشمانیا در مگس های خاکی آلوده در کشورهای آفریقایی یافت می شود و تنها راه مبتلا شدن به این بیماری گزیده شدن توسط این مگس ها است. یکی از علائم متعدد لیشمانیوز احشایی که کشنده ترین شکل این بیماری است تکه تکه شدن مو و نازک یا حتی ریزش مو است که شامل تمام موهای بدن می شود، نه فقط پوست سر.

بیماری کرون

ریزش مو یکی از علائم  بیماری کرون است. این بیماری روده ها را ملتهب می کند و در نتیجه سیستم گوارشی نمی تواند هضم غذا و جذب مواد مغذی و ویتامین هایی که بدن برای عملکرد طبیعی به آن نیاز دارد، را انجام دهد.

به همین دلیل فولیکول‌های مو از ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری که برای بازسازی مو نیاز دارند محروم شده و وارد مرحله استراحت می‌شوند. زمانی که بیماری تحت کنترل و درمان شود، رشد طبیعی مو  دوباره شروع می شود.

بیماری قلبی

بین بیماری های قلبی و ریزش مو رابطه وجود دارد. شروع  ریزش مو با الگوی مردانه یک عامل خطر برای شروع یک بیماری شدید قلبی به نام عروق کرونر قلب است. مردانی که در گروه سنی بین ۵۵ تا ۶۰ سال هستند و دچار ریزش مو می شوند ، تقریباً ۴۴ درصد آنها تجربه بیماری قلبی را دارند.

ارتباط بین طاسی مردانه و بیماری قلبی هنوز مشخص نیست. اما بسیاری از تحقیقات نشان داده است که بیماری های قلبی ممکن است با افزایش هورمون های مردانه یعنی DHT (دی هیدروتستوسترون) مرتبط باشد و همچنین افزایش هورمون ها نیز باعث افزایش فشار خون می شود. نقش بیماری ها در ریزش مو بر این اساس مشخص است.

سوء تغذیه

فولیکول های مو برای رشد خود به مواد مغذی  مانند آهن ، ویتامین های کمپلکس B ، گوگرد ، پروتئین نیاز دارند.  بنابراین بعضی از اختلالات تغذیه ای مثل کم خونی ، بی اشتهایی عصبی،  کمبود ویتامین D و کمبود ویتامین B موجب ریزش مو می شوند. بدن انسان باهوش است و تغذیه اندام های دیگر را در اولویت قرار می‌دهد وسپس فولیکول های مو را تغذیه می کند. بنابراین  تغذیه نامناسب، مانند اختلالات خوردن، بی اشتهایی عصبی، یا کمبود غذا، رژیم های غذایی خاص به راحتی می تواند باعث ریزش مو شود.

کم خونی

کم خونی کمبود آهن در بدن است با این حال، کم خونی یک بیماری  است که از هر ۱۰ زن ۱ نفر را در سنین ۲۰ تا ۴۹ سالگی تحت تاثیر قرار می دهد. علائم کم خونی عبارتند از:

سرگیجه، خستگی ، دست و پای سرد، پوست رنگ پریده، سردرد و ریزش مو.  کم خونی با ریزش مو مرتبط است و کمبود آهن با تاثیر بر روی هموگلوبین باعث کاهش اکسیژن بدن و در نتیجه کاهش اکسیژن لازم برای عملکرد فولیکول ها می شود افزودن مکمل های آهن به رژیم غذایی می تواند کم خونی را درمان کند.

کمبود ویتامین B12

برای افزایش تولید ویتامین B12 باید به رژیم غذایی خود دقت کنید. ویتامین B12 برای تولید گلبول های قرمز خون ضروری است. بنابراین اگر گلبول قرمز تولید نشود بدن دچار خستگی، متابولیسم پایین و حتی ریزش مو می شود. کمبود ویتامین B12 در گیاه خواران بیشتر است برای جبران کمبود ویتامین  B12  باید سویا، ماهی و سبزیجات نشاسته ای را در رژیم غذایی خود بگنجانند.

نقش بیماری ها در ریزش مو چیست و چگونه درمان می شود؟

نقش بیماری ها در ریزش مو چیست و چگونه درمان می شود؟

کمبود ویتامین D

کمبود این ویتامین نیز می تواند باعث ریزش مو شود زیرا فولیکول های مو برای چرخه رشد خود به این ویتامین و سایر مواد مغذی نیاز دارند.

اختلالات تغذیه

اختلالات تغذیه مثل بی اشتهایی و پرخوری عصبی به بدن استرس وارد می کند و همچنین از رسیدن مواد مغذی مهم به سلول هایی که به رشد موها کمک می کنند، جلوگیری می کند و درنتیجه باعث ریزش مو می شود.

سندرم سوزش سر

محققان هنوز نتوانسته اند مشخص کنند  که آیا علائمی مانند خارش ، سوزش و درد مستقیماً باعث ریزش مو می شود یا اینکه این علائم با ریزش مو به طور پیچیده تری با هم ارتباط دارند.

مصرف بیش از حد یا مسمومیت با ویتامین ها

تحقیقات نشان می دهد که مصرف بیش از حد برخی ویتامین ها ( ویتامین A) ، مواد معدنی (سلنیوم) و مواد مغذی و همچنین قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند فلزات سنگین (جیوه ، تالیم ، یا آرسنیک) و داروها (افیونهای مصنوعی) می تواند باعث ریزش مو شود.

بیماری ارثی یا وابسته به سن

آلوپسی آندروژنتیک نوعی از ریزش مو است که توسط  دی هیدروتستوسترون ترشح می شود و هورمونی است که فولیکول های مو را کوچک می کند و موها مدام کوتاه و ظریف می شوند و در نهایت رشد آنها متوقف می شود.

با این حال، فولیکول ها از بین نمی روند به همین دلیل است با مصرف داروها و یا با روش های پیشرفته فولیکول می تواند تحریک شود و رشد مو دوباره شروع می شود. آلوپسی آندروژنتیک معمولا تاثیر متفاوتی بر مردان و زنان دارد و همچنین درهر فردی نیز متفاوت است.

آلوپسی آندروژنیک،  با نام طاسی با الگوی مردانه یا زنانه نیز شناخته می شود، ارثی و وابسته به سن است و سالیانه ۸۰ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد.

ریزش مو با الگوی زنانه

این  نوع ریزش مو به صورت کامل همه موها را درگیر می کند. ریزش مو معمولاً از قسمت مرکزی سر شروع می شود و سپس موهای سراسر تاج را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال گاهی زنان ممکن است ترکیبی از ریزش موی کامل و تکه ای را تجربه کنند.

طاسی الگوی مردانه

برای مردان، الگوی طاسی باعث کم شدن مو تا خط رویش مو و ریزش مو در تاج می شود. در این ریزش م، پوست سر شکل  M به خود می گیرد و همچنین زمانی که موهای طرفین سر می ریزند،  طاسی به شکل U شکل می شود. در برخی موارد، ریزش موی مردانه تا حد طاسی کامل پیش می رود. آلوپسی آندروژنتیک در مردان بالای ۵۰ سال شایع‌ تر است اما ممکن است در سنین نوجوانی نیز به وجود آید.

سه عامل اصلی که موجب ریزش مو در این بیماران می شود آندروژنها (هورمونهای جنسی مردانه )، ژنتیک و بالا رفتن سن است.

این دلایل می توانند به هم مرتبط باشند. با افزایش سن، سطح آندروژن های ما تغییر می کند. در زنان، تغییر در سطح این هورمون در دوران یائسگی اتفاق می افتد. هنگامی که استروژن کاهش پیدا می کند ریزش موها افزایش می یابد. با این حال، برخی از بیماران از نظر ژنتیکی به  آلوپسی آندروژنتیک مبتلا هستند.

بیماری لیکن پلان

لیکن پلان یک بیماری جدی پوستی با علائم بسیار زیاد است که علت آن هنوز ناشناخته است. علائم این بیماری عبارتند از برجستگی های قرمز، زخم و التهاب در اطراف مچ دست و مچ پا.

لیکن پلانوپیلاریس نوعی لیکن پلان است که روی پوست سر ایجاد می شود و باعث ریزش موی دائمی می شود. این بیماری فولیکول‌های مو را خفه می‌ کند و کاملا از بین می برد. گاهی اوقات، تشخیص این بیماری از لوپوس اریتماتوز دشوار است، زیرا التهاب همیشه رخ نمی ‌دهد و علائم هر دو بیماری تقریباً یکسان هستند .

استرس

اختلال استرس حاد (ASD) یک اختلال روانشناختی موقت است که مانند اختلال استرس پس از سانحه  (PTSD) است که اگر به‌ موقع درمان نشود به اختلال استرس پس از سانحه منجر می شود. ASD زمانی به وجود می آید که  بیمار یک اتفاق فوق العاده آسیب زا مانند مرگ ناگهانی یکی از عزیزان، یا یک حادثه یا تجربه جدی نزدیک به مرگ را تجربه می کند. مدیریت آشفتگی عاطفی و جسمی ناشی از این نوع وقایع برای بسیاری از افراد بسیار دشوار  است و ممکن به صورت اختلالات رفتاری آن را نشان دهند.

تریکوتیلومانیا

تریکوتیلومانیا یک اختلال کنترل تکانه است. در این اختلال بیماران موهای خود را بیش از حد می کشند. این کشیدن مداوم مو باعث آسیب زدن به فولیکول های مو می شود که مسئول تراکم و ضخامت مو هستند. این وضعیت باعث طاسی نمی شود. اما به شدت موجب ریزش مو می شود. البته این اختلال با درمان اصلاح رفتار و داروهای ضد افسردگی درمان می شود. نقش بیماری ها در ریزش مو نیز کاملا مشخص می شود.

تلوژن افلوویوم

ضربه، استرس و موارد دیگر می تواند در چرخه مو اختلال ایجاد کند که به نام تلوژن افلوویوم شناخته می شود. در این حالت رشد مو متوقف می شود یا اینکه به شدت ریزش پیدا می کند. در حالت تلوژن  به دلیل برخی اتفاقات موها به حالت استراحت می‌روند.

تغییرات هورمونی به دلیل بچه دار شدن، تغییر روش‌های پیشگیری از بارداری یا درمان جایگزینی هورمون  یا  اختلال تیروئید برخی از علل آن هستند. کمبودها یا تغییرات در تغذیه و مصرف بعضی از داروها و حالت دهی شدید مو یا ضربه به پوست نیز باعث این مشکل می شود.

آناژن افلوویوم معمولاً برروی فولیکول مو که به سرعت در حال رشد است تأثیر می گذارد. این امر در شیمی درمانی و مسمومیت رایج است و می تواند منجر به تلوژن افلوویوم یا چیزی به نام تریکورهکسیس نودوزا شود وضعیتی که با ضعف در ساقه مو  مشخص می شود.

نقش بیماری های خود ایمن در ریزش مو

این نوع بیماری زمانی به وجود می آید که سیستم ایمنی به سلول های بدن حمله می کند.

آلوپسی آره آتا

آلوپسی یک اختلال پوستی است که باعث ریزش مو در پوست سر، صورت یا بدن می شود. انواع مختلفی از آلوپسی وجود دارد از جمله:

آلوپسی آره آتا باعث ایجاد لکه های طاسی دایره ای شکل بر روی پوست سر می شود. آلوپسی سیکاتریسیال گریز از مرکز  (CCCA) باعث ریزش موها به سمت بیرون از تاج سر می شود ولیکن پلان پلاریس باعث کم پشت شدن موها یا ریزش مو به صورت تکه های طاسی همراه با خارش و پوسته پوسته شدن پوست می شود که ممکن است باعث ریزش موی دائمی نیز شود. آلوپسی آندروژنتیک باعث از بین رفتن خط مو و همچنین ریزش مو در بالا و جلوی سر می شود.

این بیماری سالانه حدود ۴.۵ میلیون نفر را درگیرمی کند. علت آلوپسی آره آتا را با استرس مرتبط می دانند. با این حال، در ۷۰٪ موارد پس از چند سال، موها به طور طبیعی دوباره رشد می کنند حتی اگر درمان نشوند. وقتی فولیکول‌های موی شما مورد حمله قرار می‌گیرند، لکه‌های طاسی تکه‌ای آلوپسی آره‌اتا – یا ریزش موی کل پوست سر آلوپسی توتالیس – یا ریرش موی بدن آلوپسی یونیورسالیس به وجود می آید. آلوپسی آره آتا یک اختلال پوستی خود ایمنی است و بنابه دلیلی که مشخص نیس بسیار شایع است.

لوپوس

لوپوس یکی دیگر از  بیماری های خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی طبیعی بدن به بافت های بدن حمله می کند و باعث التهاب مزمن می شود. این پاسخ ایمنی  بسیاری از نواحی بدن از جمله اندام ها، مفاصل، سلول های خونی، عروق و پوست را درگیر می کند.

هنگامی که سیستم ایمنی به فولیکول های مو در پوست حمله می کند باعث ضعیف شدن یا نازک شدن موها می شود و فولیکول های آسیب دیده که دیگر قادر به تغذیه ریشه موها نیستند و این باعث ریزش دائمی موها می شود.

ویروس نقص ایمنی انسانیHIV

HIV یک ویروس قوی است که بسیار آرام به سیستم ایمنی حمله می کند و به تدریج باعث ضعیف  شدن بدن می شود. اگر درمان نشود، در نهایت می تواند به ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) تبدیل شود.  HIV مستقیماً باعث ریزش مو نمی‌ شود، اما یکی از علائم آن تلوژن افلوویوم است – وضعیتی که رشد تارهای موی جدید رامتوقف و فولیکول‌های  مو را به یک مرحله استراحت نامشخص  می فرستد. تارهای موی فعلی مانند حالت عادی به ریزش ادامه می دهند، اما موهای جدید به اندازه کافی سریع (یا اصلاً) برای جایگزینی این ریزش تولید نمی شوند.

بیماری سلیاک

وضعیتی است که در آن  گلوتن ، پروتئین موجود در گندم، جو و چاودار باعث آسیب به روده و دستگاه گوارش فرد می شود که این اختلال می تواند باعث ریزش مو شود. خوشبختانه، پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند به موها کمک کند.

اگر بیماری سلیاک برای مدت طولانی درمان نشده باشد، فرد دچار سوء تغذیه می شود و این سوء تغذیه می تواند باعث ریزش مو، به همراه بسیاری از مشکلات دیگر شود.

سلیاک به بیماری‌های خودایمنی مربوط می ‌شود، شرایطی که سیستم ایمنی بدن به بدن شما حمله می‌کند و باعث ریزش مو می‌شود. به طور کلی، داشتن یک بیماری خودایمنی احتمال ابتلا به بیماری خود ایمنی دوم را افزایش می دهد. اگر ریزش مو با سوء تغذیه یا سن همراه نباشد، ممکن است به دو بیماری خود ایمنی دیگر مرتبط با ریزش مو – آلوپسی آره آتا و تیروئیدیت هاشیموتو مرتبط  باشد.