ریزش مو در کودکان یک شکایت رایج و مهم در کلینیک های پوست و اطفال است و در برخی موارد می تواند به عنوان یک مشکل دشوار و چالش برانگیز در نظر گرفته شود. مشکل ریزش موی غیر قابل برگشت می تواند برای والدین و کودکان نگران کننده باشد. علاوه بر این، تشخیص آن نیز ممکن است چالشی برای پزشکان باشد. در این شرایط مدیریت زودهنگام مورد نیاز است زیرا این امر بر رشد نرمال ذهنی و جسمی کودکان تاثیر دارد.

آلوپسی یا ریزش مو در گروه اطفال نگران کننده است، زیرا با پیامدهای روانشناختی مهمتری در این گروه سنی در حال رشد همراه است و الگوهای متفاوتی با الگوهای مشاهده شده در بزرگسالان دارد. مشابه ریزش مو در بزرگسالان، این مشکل می تواند ناشی از شرایط مختلفی باشد اما از نظر الگوها و تظاهرات با آنچه در بزرگسالان مشاهده می شود متفاوت است. علل شایع و غیرمعمولی برای این مشکل وجود دارد که در این مقاله از سایت فروش کلاه گیس به آن خواهیم پرداخت، لطفا با ما همراه باشید.

ایا ریزش مو در کودکان خطرناک است؟

مشاهده ریزش مو در کودکان می تواند برای والدین نگران کننده باشد. اما جای نگرانی نیست، زیرا ریزش مو در کودکان پدیده ای شایع است و در بیشتر موارد موقتی و بی خطر است.

در بیشتر موارد، ریزش مو در کودکان موقتی است و با رفع علت زمینه ای، موها دوباره رشد می کنند. اما در برخی موارد، ریزش مو می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی تر باشد. در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• ریزش مو شدید یا ناگهانی
• ریزش مو به صورت سکه ای
• خارش، قرمزی یا تورم پوست سر
• شکستگی یا شکنندگی موها
• علائم دیگر، مانند خستگی، افزایش یا کاهش وزن، تغییرات خلقی

پزشک با معاینه کودک و بررسی سابقه پزشکی او می تواند علت ریزش مو را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

رشد طبیعی مو در کودکان

برای درک کامل ریزش مو در دوران کودکی، درک اولیه رشد طبیعی مو ضروری است. به طور کلی، در هفته ۲۲ زندگی داخل رحمی، جنین در حال رشد، تمام فولیکول های مو تشکیل می شوند. در این مرحله نزدیک به یک میلیون فولیکول مو روی سر وجود دارد. موهای روی پوست سر حدود ۰.۳-۰.۴ میلی متر در روز یا حدود ۶ اینچ در سال رشد می کنند.

در هر زمان معین، تعداد تصادفی مو در یکی از سه مرحله رشد و ریزش خواهد بود که شامل آناژن، کاتاژن و تلوژن است. هر فاز دارای ویژگی های خاصی است که طول مو را تعیین می کند. هر سه فاز به طور همزمان رخ می دهد. یک تار مو ممکن است در فاز آناژن و دیگری در فاز تلوژن باشد. اساساً سه گروه اصلی مو بر اساس اندازه فولیکول مو وجود دارد.

موی لانوگو

موی بلند، بدون رنگدانه و بسیار ظریف است و اولین فیبر موی تولید شده توسط فولیکول مو است. با رشد جنین، فولیکول های مو تشکیل شده و شروع به تولید این نوع مو می کنند. این موها معمولاً در حدود ۸ ماهگی حاملگی می ریزند و با موهای انتهایی یا پوستی آماده برای تولد، جایگزین می شود. با این حال، گاهی اوقات نوزادان می توانند با این پوشش از موهای لانوگو به دنیا بیایند.

ولوس (Vellus)

موهای کوتاه، ظریف و بدون رنگدانه است. این نوع مو معمولا روی بینی و روی گونه ها دیده می شود.

موهای انتهایی

موهای انتهایی دراز، درشت، رنگدانه ‌دار و اغلب حاوی یک مدولا است. در دوران بلوغ، بسیاری از فولیکول های مو در اطراف اندام تناسلی، زیر بغل، ریش و سینه در مردان تحت هدایت هورمون ها از موی مخملی به موهای انتهایی تبدیل می شوند. به همین ترتیب، هورمون ها می‌ توانند باعث شوند که موهای انتهایی مانند آلوپسی آندروژنتیک به تولید موی مخملی برگردند.

👈بیش تر بخوانید: آیا می دانید علت ریزش مو در یائسگی چیست؟

ریزش مو در کودکان چقدر طبیعی است؟

در پاسخ به سوال ریزش مو در کودکان تا چه حد طبیعی است؟ باید بگوییم که ریزش مو در کودکان می تواند دغدغه ی بسیاری از والدین باشد. در حالی که ریزش مو تا حدی طبیعی است، اما در برخی موارد می تواند نشان دهنده ی یک مشکل زمینه ای باشد.

میزان طبیعی ریزش مو در کودکان:

• به طور طبیعی، کودکان روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست می دهند.
• این ریزش مو معمولاً به دلیل چرخه ی طبیعی رشد مو اتفاق می افتد.
• موهای جدید جایگزین موهای ریخته شده می شوند و تعادل حفظ می شود.

علل مادرزادی ریزش مو در کودکان چیست؟

ریزش موی مادرزادی ریزش موی است که در بدو تولد وجود دارد. شرایط زیر برخی از علل احتمالی ریزش موی مادرزادی است.

خال سباسه جاداسون

خال سباسه جاداسون یک پلاک زرد-نارنجی، مومی شکل و بدون مو است که به طور معمول در پوست سر ایجاد می شود. چنین خال هایی در بدو تولد یا اوایل کودکی به صورت پلاک مادرزادی بدون مو وجود دارد اما در سن بلوغ رشد بیش از حد (به دلیل فعالیت غدد چربی در این سن) نشان می دهد. فولیکول های مو در داخل خود ضایعه وجود ندارد، اما ضایعات روی پوست سر ممکن است توسط موهای اطراف پوشیده شود، بنابراین بررسی دقیق مهم است.

آپلازی کوتیس مادرزادی

آپلازی کوتیس مادرزادی (همچنین با نام‌ های «آپلازی کوتیس»، «فقدان مادرزادی پوست» و «اسکار مادرزادی» نیز شناخته می‌شود) یک گروه ناهمگن از اختلالات است که با فقدان بخشی از پوست در یک ناحیه موضعی یا گسترده در بدو تولد مشخص می‌شود.

این شایع ترین آلوپسی سیکاتریسیال مادرزادی است و در ۷۰ درصد موارد به صورت یک نقص انفرادی در پوست سر ظاهر می شود، اما گاهی اوقات ممکن است به صورت ضایعات متعدد رخ دهد. بیشتر ضایعات آپلازی کوتیس مادرزادی در راس پوست سر درست در طرف خط وسط ایجاد می شود، اما نقایص ممکن است در صورت، تنه یا اندام ها نیز رخ دهد، گاهی اوقات به صورت متقارن است.

 دیسپلازی اکتودرمی

دیسپلازی اکتودرمی به عنوان «شرایط ارثی توصیف می‌ شود که در آن ناهنجاری های دو یا چند ساختار اکتودرمی مانند مو، دندان، ناخن یا عملکرد غدد عرق، علاوه بر ناهنجاری دیگری در بافتی با منشأ اکتودرمی، مانند گوش و چشم وجود دارد». این یک اختلال نیست، بلکه گروهی از سندرم ها است.

علائم و نشانه‌ ها معمولاً در نوزادان آشکار نیستند و ممکن است تا دوران نوزادی یا کودکی مشاهده نشوند. افراد مبتلا دارای ناهنجاری هایی در فولیکول های مو هستند (موهای سر و بدن ممکن است نازک، کم‌ رنگ و به رنگ بسیار روشن باشند). موها ممکن است بسیار آهسته یا به صورت پراکنده رشد کنند و ممکن است بیش از حد شکننده، مجعد یا حتی پیچ خورده باشند.

عیوب ساقه مو

ناهنجاری های ساقه مو با تغییر در رنگ، تراکم، طول و ساختار مشخص می شود. تغییرات ساقه مو اغلب ناشی از تغییرات ساختاری در فیبرها و کوتیکول های مو است که ممکن است به موهای شکننده و غیر قابل شانه ‌شدن منجر شود.

نقص ساقه مو ممکن است منجر به موهای خشک و غیر براق، موهای زبر و وز، موهای غیرقابل شانه کردن و موهای شکننده شود. بیماری های ساقه مو ممکن است به صورت اختلالات موضعی یا عمومی بروز کنند.

 سندرم موهای آناژن شل

سندرم آناژن شل یک وضعیت خوش خیم و خود محدود شونده است که در آن موهای آناژن به راحتی و بدون درد استخراج می شوند و عمدتاً در دوران کودکی گزارش می شوند. در افراد عادی و در آلوپسی آره آتا دیده می شود. موها نسبتا کم پشت هستند و بلند نمی شوند. موها رنگ روشنی دارند و قطر ساقه های مو با کالیبر کاهش یافته است. معمولاً موها شکننده نیستند و هیچ قسمتی از شکستگی وجود ندارد.

👈بیش تر بخوانید: چگونه از ریزش مو در بارداری جلوگیری کنیم؟

علل اکتسابی ریزش مو در کودکان

علل شایع ریزش مو در کودکان عبارتند از تلوژن افلوویوم، کچلی سر، عفونت های باکتریایی، آلوپسی کششی، تریکوتیلومانیا و آلوپسی آره آتا. علاوه بر موارد قبلی، سایر علل کمتر شایع ریزش مو از جمله اختلالات و بیماری های تیروئید مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک، دیابت ملیتوس یا کم خونی فقر آهن، سوء تغذیه، ناهنجاری های ساختاری ساقه مو که معمولا منجر به شکستن آسان می شود، دیده می شود.

انواع مو تحت تأثیر گروه های قومیتی است که از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است و متعاقباً، این ممکن است خود را در تغییرات علل شایع و غیر معمول ریزش مو منعکس کند. این معمولاً یک تشخیص افتراقی گسترده را پوشش می دهد و تشخیص صحیح، عوامل محیطی و فرهنگی خاص حائز اهمیت است.

پنج نوع رایج ریزش مو اکتسابی در کودکان وجود دارد: آلوپسی مربوط به کچلی سر، آلوپسی آره آتا، آلوپسی کششی، تلوژن افلوویوم و تریکوتیلومانیا که در ادامه شرح داده می شود.

کچلی سر

کچلی (کرم حلقه ای پوست سر) یکی از شایع ترین علل ریزش مو است. این بیماری ناشی از عفونت قارچی سطحی (میکوز سطحی یا درماتوفیتوز) پوست سر است که تمایل به حمله به ساقه ها و فولیکول های مو دارد. کچلی شایع ترین عفونت درماتوفیت کودکان در سراسر جهان است. کچلی سر ممکن است به طرق مختلف ظاهر شود مانند:

• پوسته پوسته شدن خشک – )شبیه درماتیت سبورئیک( اما معمولاً با ریزش موی همراه هستند.
• نقاط سیاه – موها در سطح پوست سر شکسته می شوند، که پوسته پوسته شده و دچار ریزش مو هستند.
• کریون – آبسه های عمیق ملتهب شدید.
• فاووس – پوسته های زرد و موهای مات شده.

آلوپسی آره آتا

آلوپسی آره آتا یک بیماری خودایمنی است که در آن موی سر یا سایر نواحی مودار مانند ابروها، مژه ها و سایر نواحی پر مو در بدن از بین می رود. اغلب منجر به ایجاد لکه های طاسی روی پوست سر، به ویژه در مراحل اولیه می شود. به ندرت، این بیماری می تواند به کل پوست سر (آلوپسی توتالیس) یا به کل پوست (آلوپسی یونیورسالیس) گسترش یابد.

این نوع آلوپسی با آلوپسی بدون زخم (بدون فیبروز یا التهاب) مشخص می شود، جایی که ساقه های مو از بین رفته اند، اما فولیکول های مو حفظ می شوند و این نوع آلوپسی قابل برگشت است. به طور معمول، بیمار ابتدا با تکه های طاس کوچک مواجه میشود. پوست زیرین بدون اسکار است و ظاهراً طبیعی به نظر می رسد. این تکه ها می توانند اشکال مختلفی داشته باشند اما معمولاً گرد یا بیضی هستند. این بیماری همچنین ممکن است برای مدتی بهبود یابد یا دائمی باشد. در کودکان موهای باریک تر در طول رشته نزدیک به پایه به شکل علامت تعجب ممکن است وجود داشته باشند که نشان دهنده بیماری فعال است.

آلوپسی کششی

آلوپسی کششی یک ریزش تدریجی مو است که عمدتاً به دلیل کشیدن مکرر و مزمن مو ایجاد می شود. معمولاً به دلیل عادت به حالت دادن مو است. همچنین گاهی اوقات در افراد مو بلند که از کش مو استفاده می کنند تا موها را از صورت خود دور نگه دارند، دیده می شود.

تنوع زیادی در الگوی تظاهرات بالینی آلوپسی کششی وجود دارد. بیماران ممکن است با (خارش، قرمزی، پوسته پوسته شدن، فولیکولیت یا پوسچول، چندین موهای کوتاه شکسته، نازک شدن و ریزش مو) مواجه شوند. در مراحل بعدی، موهای زائد (موهای کوتاه ریز) رشد می‌کنند و فولیکول ‌های انتهایی مو کاهش می‌یابند و با مجاری فیبری فیبروتیک (اسکار) جایگزین می‌ شوند.

تلوژن افلوویوم

تلوژن افلوویوم یک علت غیر معمول ریزش مو در کودکان است. این به یک ناهنجاری در چرخه طبیعی مو اشاره دارد که منجر به ریزش بیش از حد موهای تلوژن می شود. در تلوژن افلوویوم، عوامل زیادی اتفاق می افتد که چرخه زندگی طبیعی مو را مختل می کند و بسیاری یا همه موها را وارد فاز تلوژن می کند.

پس از گذشت چند هفته از شروع طاسی جزئی یا کامل ظاهر می شود. محرک ها شامل ترشحات فیزیولوژیک نوزاد در این نوع ریزش مو است. نوزادان اغلب در ۶ ماه اول موهای خود را از دست می دهند. مشابه نوع تلوژن افلوویوم بزرگسالان، بسیاری از رویدادهای مختلف می توانند باعث تلوژن افلوویوم شوند، از جمله تب های بسیار بالا، بیماری های شدید قبلی، جراحی تحت بیهوشی عمومی، استرس شدید احساسی طولانی مدت، آسیب های شدید و استفاده از داروهای تجویزی خاص.

تریکوتولیمنیا

به عنوان ریزش موی کودکی یا نوجوانی تعریف می شود که به طور اجباری موهای خود را بیرون می آورد و تصور می شود که مربوط به اختلال وسواس فکری-اجباری است. این کودکان ریزش موی قابل توجهی دارند و اغلب نیاز به درمان توسط روانپزشک کودک و یا روانشناس کودک متخصص در تریکوتیلومانیا دارند. ریزش مو تکه تکه است و با موهای شکسته با طول های مختلف مشخص می شود. لکه ها معمولاً در کنار دست غالب کودک دیده می شوند.

اختلال در کارکرد غده ی تیروئید

اختلال در کارکرد غده تیروئید، یکی از شایع ترین دلایل ریزش مو در کودکان است. این غده کوچک که در جلوی گردن قرار دارد، مسئول تولید هورمون های تیروئید است که نقش حیاتی در متابولیسم و رشد بدن، از جمله رشد موها، ایفا می کنند.

کم کاری تیروئید، شایع ترین اختلال تیروئید در کودکان است که می تواند منجر به ریزش مو، خشکی و شکنندگی مو، و همچنین علائمی مانند خستگی، افزایش وزن، و کند شدن رشد شود. پرکاری تیروئید، اگرچه کمتر شایع است، اما می تواند باعث نازک شدن مو، ریزش مو، و علائمی مانند اضطراب، بی خوابی، و کاهش وزن شود. تشخیص و درمان به موقع اختلالات تیروئید برای جلوگیری از ریزش مو و سایر مشکلات سلامتی در کودکان بسیار مهم است.

👈بیش تر بخوانید: آیا با درمان های خانگی ریزش مو آشنایی دارید؟

علل غیر معمول ریزش مو در کودکان چیست؟

دلایل نادرتر آلوپسی در کودکان شامل آلوپسی ناشی از فشار، آلوپسی مربوط به کمبود مواد مغذی یا مصرف مواد سمی و آلوپسی آندروژنتیک است. علل دیگر مانند لیکن پلانوپلیاریس، التهاب مزمن پوست، خارش عمومی و کم آبی شدید.

علت ریزش مو در کودکان ۸ ساله

ریزش مو در کودکان هشت ساله می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از این دلایل شایع و موقتی هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی تر باشند. دلایل شایع ریزش مو در کودکان هشت ساله عبارتند از:

• تلوژن افلوویوم: این نوع ریزش مو به طور موقت رخ می دهد و به دلیل استرس، شوک یا بیماری ایجاد می شود.
• کمبود مواد مغذی: کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مانند آهن، روی و ویتامین D می تواند منجر به ریزش مو شود.
• مشکلات هورمونی: مشکلات غده تیروئید یا بلوغ زودرس می تواند باعث ریزش مو شود.
• عفونت های قارچی: عفونت های قارچی پوست سر مانند تینه آ کاپیتیس می تواند منجر به ریزش مو شود.
• عادت های موکنی: کندن موها (تریکوتیلومانیا) می تواند باعث ریزش مو در نواحی خاصی از سر شود.

اگر متوجه ریزش مو در فرزند هشت ساله خود شده اید، مهم است که برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند با معاینه فرزند شما و انجام آزمایشات لازم، علت ریزش مو را مشخص کند و درمان مناسب را تجویز کند. در اینجا چند راهکار برای جلوگیری از ریزش مو در کودکان هشت ساله ارائه می شود:

• کاهش استرس: استرس می تواند یکی از عوامل اصلی ریزش مو باشد. سعی کنید با ایجاد یک محیط آرام و امن برای فرزندتان، استرس او را کاهش دهید.
• تغذیه سالم: یک رژیم غذایی سالم و متعادل می تواند به تامین مواد مغذی مورد نیاز برای رشد مو کمک کند.
• مراقبت از موها: از شستشوی بیش از حد موها خودداری کنید و از محصولات ملایم برای موهای فرزندتان استفاده کنید.
• محافظت از موها در برابر نور خورشید: از کلاه برای محافظت از موهای فرزندتان در برابر نور خورشید استفاده کنید.

با رعایت این نکات می توانید به فرزندتان کمک کنید تا موهای سالم و پرپشتی داشته باشد.

ریزش مو در کودکان کمبود چه ویتامینی است؟

برای بسیاری از افراد این سوال پیش می آید که کمبود چه ویتامینی باعث ریزش مو در کودکان میشود؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که ریزش مو در کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله ژنتیک، استرس، بیماری های پوستی و کمبود مواد مغذی. در ادامه به بررسی کمبود ویتامین ها و مواد معدنی که می توانند باعث ریزش مو در کودکان شوند، می پردازیم.

ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای سلامت مو:

• ویتامین B7 (بیوتین): بیوتین نقشی اساسی در ساخت کراتین، پروتئینی که موها از آن تشکیل شده اند، دارد. کمبود بیوتین می تواند باعث ریزش مو، شکنندگی مو و موخوره شود.
• ویتامین D: ویتامین D به سلامت فولیکول های مو کمک می کند و کمبود آن می تواند منجر به ریزش مو شود.
• ویتامین E: ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است که از موها در برابر آسیب رادیکال های آزاد محافظت می کند. کمبود ویتامین E می تواند باعث ضعیف شدن مو و ریزش آن شود.
• ویتامین C: ویتامین C به جذب آهن کمک می کند، که برای سلامت مو ضروری است. کمبود ویتامین C می تواند باعث کم خونی و ریزش مو شود.
• آهن: آهن برای تولید گلبول های قرمز خون که اکسیژن را به فولیکول های مو می رسانند، ضروری است. کمبود آهن می تواند باعث کم خونی و ریزش مو شود.
• روی: روی برای رشد و ترمیم بافت ها، از جمله مو، ضروری است. کمبود روی می تواند باعث ریزش مو، شکنندگی مو و کند شدن رشد مو شود.

👈بیش تر بخوانید: ریزش موی فصلی چیست؟

درمان ریزش مو در کودکان

در اکثر موارد ریزش مو در کودکان، متخصص پوست می تواند این شرایط را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند. اما برخی از اختلالات مو هیچ درمان موثری ندارند و برای برخی دیگر، هیچ درمانی به تنهایی ۱۰۰% موفقیت آمیز نیست. هیپوتریکوز مادرزادی و ارثی و ناهنجاری های ساقه مو اغلب درمان موثری ندارند.

برای کچلی، درمان معمولاً شامل درمان سیستمیک ضد قارچی است که به مدت ۸ هفته از طریق دهان مصرف می شود. کچلی همچنین با شامپوی ضد قارچ برای کاهش ریزش قارچ درمان می شود که برای شستشوی پوست سر ۲ تا ۳ بار در هفته استفاده می شود. ادامه استفاده از داروی خوراکی و شامپو به مدت ۸ هفته بسیار مهم است. کودکانی که مبتلا به کچلی هستند در طول درمان لازم نیست مدرسه را ترک کنند، اما باید مراقب باشند که از اشیایی که سرشان را لمس می کند، مانند کلاه و بالش به اشتراک گذاشته نشوند.

آلوپسی آره آتا یک بیماری غیرقابل پیش بینی است و حتی با بهبودی کامل، ممکن است در طول زندگی کودک شما دوباره بروز کند. در حالی که هیچ درمانی وجود ندارد، متأسفانه هیچ دارویی مورد تایید FDA وجود ندارد که به طور خاص برای درمان این بیماری در کودکان طراحی شده باشد.

با این حال بسیاری از درمان ها در عرض یک سال موها را برمی گردانند ولی بسیاری دوباره موهای خود را از دست خواهند داد. درمان آلوپسی آره آتا به شدت درگیری بستگی دارد. اگر این اختلال خفیف است باعث ناراحتی زیادی برای بیمار نمی شود و انتظار برای بهبودی خود به خود گزینه معقولی است.

درمان با روی به عنوان یک تعدیل کننده ایمنی احتمالی معمولاً عوارض جانبی ندارد و بنابراین برای استفاده در کودکان مناسب است. تعدیل کننده های ایمنی موضعی و سیستمیک در حال حاضر برای درمان آلوپسی آره آتا استفاده می شوند، اما اثربخشی آنها در برابر آلوپسی آره آتا ثابت نشده است. به کودکان مبتلا به ریزش دائمی مو می توان به کاشت مو یا وسایل استتار مانند کلاه گیس پیشنهاد داد.

در تریکوتیلومینه یا جنون کندن مو مشاوره و داروهای روانگردان و تکنیک های اصلاح رفتار گزینه های درمانی موثری هستند. درمان علت اضطراب یا استرس، به جای ریزش مو، از این وضعیت جلوگیری می کند. ارائه حمایت عاطفی، فشردن توپ استرس به جای کشیدن مو، کوتاه کردن موهای کودک و غیره مواردی هستند که می توانند مفید باشند.

آلوپسی کششی یک ریزش موی برگشت پذیر است و درمان آن قطع فعالیت آزار دهنده موها است. اما اگر کشش در طول سال ها ادامه یابد، آسیب مکانیکی به فولیکول های مو ممکن است منجر به ریزش دائمی مو شود. یک برنامه روتین مراقبت از مو را شروع کنید که شامل شستن، خشک کردن، برس زدن و شانه کردن ملایم موها است. این می تواند در ایجاد عادات مراقبت از مو که منجر به سوء استفاده از مو نمی شود کمک زیادی کند.

در تلوژن افلوویوم، با فرض اینکه هیچ فرآیند پاتولوژیک مداخله‌ ای وجود نداشته باشد، موهای از دست رفته معمولاً در ۶ تا ۱۲ ماه جایگزین می‌ شود. درمان حول محور رسیدگی به علت زمینه ای است. زمانی که کودک به سلامت عادی خود بازگشته و از هرگونه استرس رهایی یابد، موها دوباره رشد می کنند. بنابراین نیازی به درمان خاصی نیست. با این حال، می توانید راه های مختلفی را برای رفع محرکی که باعث ریزش مو می شود، امتحان کنید. مطالعات نشان می دهد که مصرف رژیم غذایی حاوی ویتامین D می تواند به بهبود علائم کمک کند.