تاثیر نوع تغذیه بر اسیدی شدن خون :

مواد غذایی که انسان میخورد عمدتا شامل کربوهیدرات، پروتئین و چربی میباشد.

مواد غذایی که وارد معده میشوند، با اسید معده مخلوط میشوند و عملیات هضم غذا آنها را مولکولهای کوچکتر میشکند.

بعد از اینکه این مواد غذایی با اسید معده به طور کامل مخلوط میشود هضم میگردد، در حالت اسیدی معده را ترک میکند و به سمت روده پیش میرود.

اما بعد ترک معده و قبل از ورود به روده، اسید موجود در غذای هضم شده توسط ترشحات لوزالمعده خنثی میشود.

در نتیجه غذا به حالت خنثی و نزدیک به قلیایی به روده وارد و بعد در آن پیشروی میکند.

مواد غذایی که شامل کربوهیدرات، پروتئینها و چربیها هستند در طی مسیری تقریبا ۷ متری در روده، ۹۷ درصد آنها از طریق دیواره روده جذب میگردند و به خون وارد میشوند تا به عنوان غذا و سوخت به سلولهای بدن انتقال یابند.

در طی فرایند هضم غذا, پروتئینها به اسیدهای آمینه و کربوهیدراتها به گلوکز تبدیل میشوند که قسمتی از این گلوکز در کبد ذخیره میشود.

چربیها نیز به دو صورت مونوگلیسرید و اسیدهای چرب که محلول هستندتجزیه توسط آنزیمهای داخل روده هستند در بدن جذب میگردند.

گلوکز در سلولها در نهایت در حضور اکسیژن به انرژی تبدیل میشود که در این فرایند، گاز دی اکسید کربن، اسیدها د رادیکالهای آزاد نیز به وجود می آیند.

البته طعم، نوع و میزان اسیدی یا قلیایی بودن (PH) مواد غذایی یا نوشیدنی هایی که خورده میشوند هرچه که باشند، غذا در معده حالت اسیدی دارد و در روده حالت نزدیک به قلیایی دارد .

اما همین مواد غذایی بعد از هضم، جذب و ورود به چرخه سوخت و ساز در سلولها برای تولید انرژی در بدن، مواد بجا مانده از آنها در این فرایند از جمله گازها و مایعات، برخی باعث اسیدی شدن و بعضی باعث قلیایی شدن بدن د خون میگردند.

در فرایند سوختن مواد غذایی و تولید انرژی در بدن، بیشتر اسیدها از پروتئینها تولید میشوند.

به صورت طبیعی، میزان اسیدی بودن (PH) خون باید در یک حد مشخص و نزدیک به خنثی (۷/۴۵-۷/۳۵) باشد که PH ایده آل ۷/۴ (کمی قلیایی) است. اما معمولا با بالا رفتن سن کودکی به سنین پیری، PH بدن نیز کمی کاهش مییابد.

اندازه گیری PH بدن مبحثی پیچیده میباشد چرا که عوامل مختلفی نظیر نوع غذا و نوشیدنیها از یک سو و مکانیزم های طبیعی سلامتی بدن از سویی دیگر به طور مداوم PH بدن را تحت تاثیر قرار میدهند.

غذاهای اسیدی کننده نظیر گوشت، PHبدن را کاهش و غذاهای قلیایی کننده نظیر سبزیجات تازه، PH بدن را افزایش میدهند.

اگر PH خون به هر دلیلی بیش از حد بالاتر و یا پایین تر از حالت خنثی برود سلامتی انسان به خطر میافتد.

در نتیجه، بدن به طور پیوسته در تلاش برای کنترل اسیدی بودن خون میباشد که از روشهای مختلف برای این منظور استفاده میکند و هر زمان که خون اسیدی میشود، بعد از مدت کوتاهی بدن PH آن را به حالت نزدیک به خنثی میرساند.

از زمانی که خون اسیدی میشود تا زمانی که PH خون مجددا به مرحله خنثی میرسد، تعدادی از سلولهای بدن در معرض حالت اسیدی قرار میگیرند و ممکن است جهش کنند.

هر چقدر میزان اسیدی شدن خون زیادتر باشد و یا عامل اسیدی کننده خون برای مدت زمان بیشتری ادامه داشته باشد، سلولهای بیشتری به تدریج در معرض سرطانی شدن قرار میگیرند، که سرانجام ممکن است به ایجاد شدن تومور در بدن منجر شود.

قرار داشتن در حالت PH خنثی برای خون بسیار مهم است و اجازه تغییرات قابل توجه به آن داده نمیشود.

اگر به هر دلیلی خون اسیدی بشود، بعد از مدت کوتاهی مغز به ششها دستور میدهد که دم و بازدم را با سرعت بیشتری انجام دهند.

در نتیجه با ورود اکسیژن زیادتر و تخلیه بیشتر دی اکسید کربن توسط دم و بازدم سریع تر، PH خون بالا میرود و به سطح نرمال می رسد .

مکانیزم دومی که بدن برای تثبیت PHانجام میدهد، استفاده از فسفات کلسیم موجود در استخوانها میباشد. اگر میزان اسیدی شدن خون زیاد باشد، دم و بازدم به تنهایی برای بالا بردن PH آن کافی نیست و خون برای افزایش PH از کلسیم استخوان استفاده می کند.

فسفات کلسیم از استخوان وارد خون شده، یون فسفات با یون اسیدی واکنش میدهد و به این ترتیب حالت اسیدی خنثی میشود. کلسیم رها شده نیز از طریق ادرار دفع میگردد.

به همین دلیل اسیدی بودن خون باعث از بین رفتن موادی نظیر کلسیم و منیزیم در بدن میشود و با گذشت زمان و در سنین بالاتر، فرد دچار کمبود کلسیم و پوکی استخوان میگردد.

مکانیزم سومی که بدن برای کنترل PHانجام میدهد، تصفیه خون از مواد اسیدی در کلیه ها میباشد.

مواد اسیدی در بدن از طریق خون به کلیه رسیده و سپس این اسیدها از طریق ادرار دفع میشوند. اندازه گیری PH ادرار در مواردی شاید بتواند میزان اسیدی بودن خون را نیز نشان دهد.

در مورد آب دهان، اگرچه اسیدی بودن خون سبب اسیدی شدن بزاق نیز میگردد اما به واسطه حضور دندانها در دهان، کلسیم موجود در دندان با اسید بزاق واکنش داده و آن را به حد خنثی می رساند.

در نوشیدنی هایی نظیر کوکاکولا یا آب گازدار، گاز دی اکسید کربن از طریق افزایش فشار به آنها اضافه میشود.

گاز CO۲ در آب به اسید کربنیک تبدیل میشود و به همین دلیل حلالیت گاز CO۲ در آب زیاد میباشد. نوشیدنیهای گازدار مقادیر زیادی گاز CO۲ در خود محلول دارند که سبب اسیدی شدن (کاهش PH) خون میشوند.

دی اکسید کربن محلول در خون پس از گردش در بدن، سرانجام به ریه ها رسیده و در آنجا دفع میشود، اما در زمان حضور در خون سبب پایین رفتن PH خون در آن مدت میگردد.

ضمن اینکه در حین نوشیدن، اسیدی بودن نوشابه (اسید فسفریک) سبب واکنش آن با کلسیم دندان شده و باعث ضعیف شدن دندانها میشود.

به این ترتیب، نوشابه ها در طولانی مدت باعث از دست رفتن کلسیم استخوانهای بدن و دفع آن از طریق ادرار میشوند و در نهایت ممکن است منجر به پوکی استخوان و مشکل سنگ کلیه گردند.

زیاد نوشیدن نوشابه همچنین ممکن است در اثنی عشر و روده ها عفونت به وجود آورد.

عفونت مداوم دستگاه گوارش نیز در طولانی مدت میتواند سبب شکل گیری سلولهای سرطانی در این اعضای در تماس با اسید نوشابه گردد.

نوشابه ها همچنین مقادیر قابل توجهی کافئین در خود دارند که سبب اختلال در عملکرد مثانه میشوند.

نوشیدنی های گازدار اگر حاوی قند و یا شیرین کننده مصنوعی باشند، قند وارد شده به بدن به سلامتی بدن آسیب میرساند و باعث افزایش خطر بروز سرطان میگردد.

به این ترتیب، نوشیدنیهای گازدار نظیر کوکاکولا در بلند مدت شرایط مناسبی را برای رشد سلولهای سرطانی در بدن به وجود می آورند.