درمان بیماری هوچکین :

درمان بیماری هوچکین اگر به موقع ودر زمان مناسب تشخیص داده شود, پاسخ مناسب میدهد.

دراکثر مواقع بیماران بطور سرپایی مداوا میشوند.

درغیر اینصورت ,شیمی درمانی یا پرتودرمانی یا ترکیبی از هر دو روش استفاده میشود.

در پرتو درمانی با استفاده از پرتوهای پرانرژی ایکس یااشعه های ناشی از کبالت در منطقه درگیر شده توسط بیماری  سلولهای سرطانی بدون آسیب به بافت های سالم از بین برده می شوند.

اگر هوچکین در مراحل اولیه تشخیص داده شود  بیماری محدود به دستگاه لنفاوی میشود.

از اینرو روش درمان با پرتو دهی به قسمتی یا تمام دستگاه لنفاوی به بهبود کامل بیماری منجر خواهد شد.

شیمی درمانی برای نابود کردن سلولهای سرطانی در تمام بدن مورد استفاده قرار میگیرد.

مقدار یا دوز مصرف داروهای شیمی درمانی به اندازه ای است که با حداقل آسیب به بافتهای سالم بدن بتواند سلولهای سرطانی را از بین ببرد.

مکانیزم داروهای شیمی درمانی به گونه ای است که در تقسیم ورشد سلولهای سرطانی اثر کرده وموجب تاخیر در رشد یا ریشه کن کردن سلولهای سرطانی میشوند.

به این ترتیب بیماری درمان میشود.گاهی برای بیمار ترکیبی از دو روش پرتو درمانی وشیمی درمانی تجویز میشود.

هردو روش درمانی ممکن است عوارض نامطلوبی ایجاد کنند.

عوارض پرتو درمانی :

پرتودرمانی ممکن است  واکنش پوستی ,حالت تهوع ,اسفراغ و احساس خستگی وبیحالی ایجاد کند.

همه این عوارض موقتی اند وبا استراحت مناسب وتغذیه خوب  کمتر میشوند وپس از اتمام پرتو درمانی ازبین خواهند رفت.

عوارض شیمی درمانی :

شیمی درمانی ممکن است عوارضی همچون حالت تهوع ,استفراغ ,اسهال ,ریزش مو ,کم خونی ,خونریزی خود به خود ,افزایش بروز عفونت وایجاد زخم هایی در دهان شود.

این عوارض در همه بیماران دیده نمیشود ودر برخی بیماران یک یا چند مورد از این عوارض مشاهده میشود.

ضمن اینکه شدت بروز آن در همه بیماران به یک اندازه نیست.

این عوارض با تمام شدن دوره درمان از بین خواهند رفت.

بیماری هوچکین اگر در زمان مناسب یعنی در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شود به خوبی قابل درمان است.

بنابراین به طوردوره ای و کنجکاوانه غدد لنفاوی متورم وبزرگ شده در نواحی گردن ,زیربغل  وکشاله رانهای خود را معاینه و بررسی کنید.