عوارض شیمی درمانی برای بدن به نوع و طول مدت این درمان و البته به سطح سلامتی افراد بستگی دارد. شیمی درمانی یک درمان دارویی است که از مواد شیمیایی قدرتمند برای از بین بردن سلولهایی که در بدن رشد سریعی دارند، استفاده می کند. شیمی درمانی معمولاً برای درمان سرطان استفاده می شود ، زیرا سلولهای سرطانی خیلی سریعتر از سلولهای بدن رشد می کنند و تکثیر می شوند.

در حال حاضر داروهای شیمی درمانی بسیاری موجود است و می توان به تنهایی یا به صورت ترکیبی برای درمان طیف گسترده ای از سرطان ها از آنها استفاده کرد.

با اینحال اگرچه شیمی درمانی یک روش موثر برای درمان بسیاری از انواع سرطان است ، اما این درمان عوارض جانبی بسیاری به همراه دارد. برخی از عوارض شیمی درمانی خفیف و قابل درمان است ، در حالی که برخی دیگر می توانند عوارض جدی ایجاد کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه با ما در این مقاله از سایت فروش کلاه گیس همراه باشید.

عوارض شیمی درمانی برای بدن ناشی از چیست؟

سلولهای سرطانی تمایل به رشد سریع دارند و داروهای شیمیایی سلولهای دارای رشد سریع را از بین می برند. اما از آنجا که این داروها در سراسر بدن پخش می شوند ، می توانند سلول های سالم و طبیعی را که رشد سریع دارند نیز تحت تأثیر قرار دهند. آسیب رسیدن به سلول های سالم عوارض جانبی ایجاد می کند.  سلولهای طبیعی که توسط شیمی آسیب می بینند عبارتند از:

• سلولهای خون ساز در مغز استخوان
• فولیکول های مو
• سلولهای دهان ، دستگاه گوارش و سیستم تولید مثل

برخی از داروهای شیمیایی می توانند به سلول های قلب ، کلیه ها ، مثانه ، ریه ها و سیستم عصبی آسیب برسانند. گاهی اوقات ، می توانید برای محافظت از سلولهای طبیعی بدن خود ، داروهایی را همراه با شیمی درمانی استفاده کنید. همچنین روش های درمانی برای کمک به تسکین عوارض جانبی شیمی درمانی وجود دارد.

پزشکان در حالی که سعی می کنند عوارض جانبی را به حداقل برسانند ، شیمی درمانی را در سطوح بالا برای درمان سرطان بدهند. آنها همچنین سعی می کنند از تجویز داروهای مختلف که دارای عوارض جانبی مشابه هستند، خودداری کنند.

از عوارض شیمی درمانی و تاثیر آن بر ارگان های بدن چه می دانید؟

انواع عوارض شیمی درمانی برای بدن

سیستم های گردش خون و سیستم ایمنی بدن

پایش منظم شمارش سلولهای خونی بخشی اساسی در شیمی درمانی است. به این دلیل که این داروها می توانند به سلولهای مغز استخوان ، جایی که سلول های قرمز خون تولید می شود ، آسیب برسانند. بدون وجود سلول های قرمز خون کافی برای انتقال اکسیژن به بافت ها ، ممکن است شما دچار کم خونی شوید. علائم کم خونی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• سبکی سر
• پوست رنگ پریده
• مشکل در تفکر
• احساس سرما
• ضعف عمومی

سلول هایی به نام پلاکت به لخته شدن خون کمک می کنند. تعداد پلاکت پایین (ترومبوسیتوپنی) به این معنی است که شما به راحتی کبود می شوید و خونریزی می کنید. علائم آن شامل دوره های طولانی خونریزی بینی ، خون در استفراغ یا مدفوع و قاعدگی شدیدتر از حد طبیعی است.

شیمی درمانی همچنین می تواند تعداد گلبول های سفید خون (نوتروپنی) شما را کاهش دهد. گلبول های سفید خون نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن دارند. آنها به جلوگیری از بیماری ها و مبارزه با عفونت ها کمک می کنند. علائم نوتروپنی همیشه واضح نیستند  اما ممکن است بیشتر از گذشته بیمار شوید. در صورت شیمی درمانی لازم است اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ویروس ها ، باکتری ها و سایر میکروب ها انجام دهید.

سرانجام ، برخی از داروهای شیمیایی می توانند با تضعیف عضله قلب (کاردیومیوپاتی) به قلب آسیب برسانند و یا ریتم قلب شما را مختل کنند (آریتمی). این شرایط می تواند بر توانایی قلب شما در پمپاژ خون اثر بگذارد. برخی از داروهای شیمیایی حتی ممکن است خطر حمله قلبی را افزایش دهند. اگر هنگام شروع شیمی درمانی قلب شما قوی و سالم باشد این مشکلات کمتر اتفاق می افتد.

سیستم های عصبی و عضلانی

سیستم عصبی مرکزی احساسات ، الگوهای فکری و هماهنگی را کنترل می کند. داروهای شیمی درمانی ممکن است در حافظه مشکل ایجاد کنند ، یا تمرکز و تفکر را دشوار کنند. این علامت گاهی “مه شیمیایی” یا “مغز شیمیایی” نامیده می شود. این اختلال شناختی خفیف ممکن است با پایان درمان از بین برود یا ممکن است سالها باقی بمانند. موارد شدید حتی می تواند بر اضطراب و استرس موجود بیفزاید.

برخی از داروهای شیمیایی نیز می توانند باعث موارد زیر شوند:

• درد
• ضعف
• بی حسی
• سوزن سوزن شدن دست ها و پاها (نوروپاتی محیطی)

عضلات ممکن است احساس خستگی ، درد و لرزش کنند  و ممکن است رفلکس ها و مهارت های حرکتی کوچک شما کند شود. همچنین ممکن است در تعادل و هماهنگی با مشکلاتی روبرو شوید.

دستگاه گوارش

برخی از رایج ترین عوارض شیمی درمانی تاثیر بر هضم غذا است. علاوه بر این ممکن است خشکی دهان و زخم های موجود در زبان ، لب ها ، لثه ها یا گلو باعث مشکل در جویدن و بلعیدن شود. زخم های دهان همچنین شما را در معرض خونریزی و عفونت قرار می دهند.

حتی ممکن است طعم فلزی در دهان احساس کنید  یا روی زبان خود یک پوشش زرد یا سفید داشته باشید. غذا ممکن است طعم غیرمعمول یا ناخوشایندی داشته باشد و منجر به کاهش ناخواسته وزن ناشی از نخوردن غذا شوید.

این داروهای قدرتمند همچنین می توانند به سلول های موجود در دستگاه گوارش آسیب برسانند. حالت تهوع یک علامت شایع است و ممکن است منجر به استفراغ شود. برای کاهش استفراغ در طول درمان پزشک برای شما داروی ضد تهوع تجویز می کند.

ضمائم بدن (پوست ، مو و ناخن)

ریزش مو شاید بدترین عارضه جانبی درمان های شیمیایی باشد. بسیاری از داروهای شیمی درمانی بر روی فولیکول های مو تأثیر می گذارند و می توانند در طی چند هفته از اولین درمان باعث ریزش مو (آلوپسی) شوند. ریزش مو می تواند در هر نقطه از بدن ، از ابرو و مژه تا پاها رخ دهد. البته این ریزش مو موقتی است و رشد موهای جدید معمولاً چند هفته پس از درمان نهایی آغاز می شود.

تحریکات جزئی پوست مانند خشکی ، خارش و بثورات پوستی نیز امکان پذیر است. پزشک می تواند پمادهای موضعی را برای تسکین پوست تحریک شده توصیه کند. همچنین ممکن است به خورشید حساسیت پیدا کرده و دچار آفتاب سوختگی شوید. برای جلوگیری از آفتاب سوختگی در خارج از منزل ، از ضد آفتاب یا لباس آستین بلند استفاده کنید.

این داروها ممکن است باعث شوند ناخن ها و انگشتان پا قهوه ای یا زرد شوند. رشد ناخن ها ممکن است کند شود ، زیرا ناخن ها دچار شکنندگی می شوند و به راحتی دچار ترک و شکستگی می شوند. در موارد شدید ، آنها می توانند از بستر ناخن جدا شوند. برای جلوگیری از عفونت مهم است که به خوبی از ناخن های خود مراقبت کنید.

اما در رابطه با ریزش مو کار زیادی نمی توان انجام داد و برای تکمیل درمان باید آنرا تحمل کنید. البته برای کم کردن تاثیر ریزش مو بر چهره می توان از کلاه گیس استفاده کرد. در حال حاضر انواع و اقسام کلاه گیس برای خانم ها و آقایان وجود دارد و شما می توانید هر نوع کلاه گیسی را با هر رنگ و طرحی تهیه کنید و تا آخر دوره شیمی درمانی استفاده نمائید.

خرید کلاه گیس از سایت فروش کلاه گیس یک راه ساده برای تهیه یک کلاه گیس مناسب است تا تاثیر ریزش مو بر چهره شما را کاهش دهد.