در مردها، غده پروستات یک مایع تولید میکند که با این مایع به همراه سلولهای اسپرم بیضهها و مایعات از دیگر غدد، مایع منی ساخته میشود.
عضلات پروستات در طی انزال کمک می کنند که مایع منی با فشار به داخل مجرای ادرار و سپس به سمت خارج جهش کند.
پروستات به دلیل فعالیت ناپیوسته و غیر فعال بودن در اغلب اوقات و سپس فعالیت سنگین در طی مدت کوتاه انزال، در وضعیت آسیب پذیری قرار می گیرد.
پروستاتدر سنین پیری تبدیل به عضوی غیرفعال و ناکارآمد می گردد و به همین دلیل خطر شکل گیریسلولهای سرطانی در پروستات با ورود فرد به دوران پیری بیشتر میشود.
ژن جهش سلولها و تغییر آنها در DNA اجتناب ناپذیر هستند چون بدن انسان روزانه درمعرض آسیبهای مختلف جسمی و روانی میباشد.
در نتیجه ممکن است بیش از هزاران تا میلیونها سلول بدن روزانه در DNA تغییر کرده و تبدیل به سلولهای جهش یافته بشوند .
البته این سلولها برای بدن در این مرحله خطرناک نیستند چرا که در مقابل میلیاردها سلول سالمی که روزانه در بدن تولید میشوند، ناچیز هستند.
در شرایطی که بدن حالت اسیدی داشته باشد و سلولهای عادی بدن دسترسی کافی به اکسیژن نداشته باشند، سلولهای جهش یافته از اقلیت خارج شده و با رشد و تکثیر خارج از کنترل، ممکن است به سرطان توسعه یابند.
اما در شرایطی که بدن انسان حالت قلیایی داشته باشد و اکسیژن رسانی به سلولها در سطح بالایی باشد، سلولهای جهش یافته معمولا مشکل ساز نیستند و حتی ممکن است به مقاوم شدن بدن در برابر این آسیب سلولی کمک کنند.
در شرایط آسیب سلولی به میزان کم، به وجود آمدن این سلولهای تغییر یافته ممکن است مشکلی برای سلامتی در برخی انسانها ایجاد نکند (در بیش از ۹۰ درصد افراد).
در ضمن در حین فرایند تکامل در طی چند نسل، این مکانیزم بقای سلولی آنها را به نسلی مقاوم تر در برابر یک آسیب سلولی خاص تبدیل کند.
اما در برخی انسانها (در کمتر از ۱۰ درصد افراد)، جهش سلولی در شرایط آسیب سلولی به میزان زیادتر از معمول ممکن است به شکل گیری تودههای سلولی سرطانی خطرناک منجر بشود.
این مشکل زمانی آغاز میگردد که بدن به صورت مداوم در معرض یک نوع تخریب خاص سلولی باشد که در اثر آن تعداد سلولهای سرطانی به طور چشمگیری افزایش یافته و تعدادشان به قدری زیاد شود که تومورهایی را تشکیل بدهند.
سلولهای سرطانی همچنین میتوانند از تومور سرطانی جدا شده و به سایر اندامهای بدن نقل مکان نمایند و در عضوی جدید (معمولا در اعضایی از بدن که فعالیت فیزیکی بسیار کمتری دارند) به رشد ادامه دهند.
زمانی که این تومورها به میزان قابل توجهی رشد می کنند، ممکن است شروع به تهاجم و اشغال فضای بدن در اطراف خود نمایند و در این مرحله است که بیماری سرطان به مرحله بدخیم میرسد.
در این شرایط اگر چاره ای اندیشه نشود، منطقه تهاجم سرطان میتواند به سایر اعضای بدن و ارگانهای حیاتی بدن سرایت کند و منجر به مرگ بیمار بشود .
